Taekwondo je korejska borilačka vještina nastala 40-ih godina dvadesetog stoljeća spajanjem različitih vještina koje su se vježbale u to vrijeme. Njezino ime dolazi iz riječi Tae (태, hanja 跆), što znači udariti nogom, Kwon (권, hanja 拳), što znači udariti rukom i Do (도, hanja 道), što znači put. Taekwondo je udaračka vještina koju odlikuju atraktivne nožne tehnike i brzina. Danas se taekwondo smatra jednom od najpopularnijih borilačkih vještina i sportova, a broj vježbača u svijetu se procjenjuje na više od 100 milijuna.
Korea Athletic Association i korejsko ministarstvo obrazovanja proglasili su tek 1965. Tae-Kwon-Do korejskom nacionalnom ratničkom vještinom, još bez naznaka sportskih karakteristika.
Godinu dana kasnije 1966 instruktori iz 11 zemalja osnivaju ITF International TaeKwonDo Federation, koja biva primljena i u CISM ( Međunarodni savjet vojnih sportskih umijeća; Council International Sport Military Arts). U razdoblju 1959-1966 su korejski vojni instruktori pod nazivom taekwondo ( tekvondo ) prikazivali u azijskim zemljama način obuke golorukih umijeća borenja kakav je prakticiran u vojsci Južne Koreje; Prvi promotor tada je bio je Kim Bok Nam, kasnije najvišeg zvanja 11.DAN taekwondo, koji se preselio u USA i odvojio se i od ITF i od WTF.
Unatoč nastojanjima prve generacije majstora taekwondo-a koji su probali ujediniti taekwondo u jednu standardiziranu borilačku vještinu, to im nije u potpunosti uspjelo. Tek kad su u Koreji shvatili da treba krenuti u smjeru sporta, odlaskom Choi Hong Hi-ja u Kanadu, počinje nova era i opet se vraća starim kwan-ovima, te se u Koreji osniva edukacijski institut Kuk-Ki-Won ( 1972). Nastaje rascjep u tekvondou, podjela na Kuk-Ki-taekwondo, po KukKiWon institutu, koji je nastavno središte nove organizacije WTF – World TaeKwonDo Federation, osnovana 1973. ( ITF osnovana ranije 1966. ).
Kuk-Ki-Won je središnji edukacijski institut za podučavanje i registraciju instruktora, majstora, tehničkih zvanja i licenci za natjecanja ( neka vrsta Sportskog Univerziteta ).
WTF odmah po osnivanju organizira 1. Svjetsko prvenstvo u Seulu 1973. g. te 2.SP 1975. na koje dolazi i ekipa iz bivše SFRJ. Taekwondo se prvi put pojavljuje kao demonstracijski sport na olimpijskim igrama u Seulu 1988., te ponovo u Barceloni 1992. Od Sydneyja 2000., taekwondo je punopravni dio olimpijskih igara. Olimpijsko natjecanje odnosi se samo na borbu po pravilima WTF-a. Taekwondo sada uz olimpijsku disciplinu borbi ima i međunarodna i svjetska tehnička prvenstva – forme i kreativne forme uz ritam glazbe.
TAEKWONDO U HRVATSKOJ
Taekwondo se u Hrvatskoj prvi put pojavljuje 1961. u Rijeci, kada Dušan Kružić donosi vještinu iz Njemačke, ali se ubrzo i gasi, jer se Dušan Kružić vraća u Njemačku.
Sedam godina poslije, 1968., majstor Park Sun Jae ( tada 5. DAN stupan ) dolazi na poziv judo kluba “Kata” u Karlovcu, i održava demonstraciju taekwondoa. Ubrzo zatim Božidar Podhraški i Nikola Pečko, koji već imaju zvanje majstora za japanski karate, stječu zvanje majstor 1. DAN za taekwondo, kao prvi crni pojasevi u taekwondou druge generacije u bivšoj Jugoslaviji, i slove kao osnivači taekwondoa u Hrvatskoj i bivšoj Jugoslaviji.
Danas u Hrvatskoj djeluje preko 250 taekwondo klubova u mnogim gradovima ( oko 160 WTF, te oko 90 u konvergentnim verzijama ITF-e). Vodeća taekwondo organizacija u Hrvatskoj je Hrvatski taekwondo savez. Hrvatski taekwondo je u Europi na dobrom glasu, zahvaljujući konstantnim uspjesima na međunarodnim natjecanjima. Medalje u verziji WTF na Olimpijadi osvojile su Nataša Vezmar, Sandra Šarić, Martina Zupčić i Ana Zaninović što objektivno pokazuje da je danas ženski taekwondo u Hrvatskoj visoke kvalitete i na svjetskoj razini.